اینله، آنله، روکش و پر کردن دندان؛ تفاوت چیست؟

آیا دندان های شما دچار پوسیدگی شده است؟ آیا دندانپزشک شما توصیه کرده است بخش پوسیده دندان شما باید تخلیه شود؟ آیا از ظاهر بد شکل و تراشیده شده دندان خود می ترسید؟

اصلاً نگران این موضوع نباشید!

ما بهترین راهکار را با فن آوری دندانپزشکی داریم، تا دندان تراشیده شده پر شود در حالی که معیارهای زیبایی آن برآورده شوند، از بروز مشکلات بیشتر اجتناب شود، و مراقبت های دهانی درست ارائه شوند. به محضی که حفره دندان شما با دریل تخلیه و تراشیده شود، دندانپزشک حفره آن را پر خواهد کرد تا شکل دندان به حالت اول بازگردد.

احتمالاً دندانپزشک شما یکی از گزینه های زیر را ارائه خواهد داد:

• پر کردن دندان
• اینله و آنلی دندانی
• روکش دندان

اینها ترمیم های غیر مستقیم دندانی هستند که به دندان های شما شکل می دهند. دندانپزشک دندان های شما را معاینه و بررسی خواهد کرد تا ترمیم دندانی درست را برای بیماران خود توصیه کند.

اینله، آنله، روکش و پر کردن دندان

انواع روش های ترمیم دندان

پر کردن دندان

پر شدگی دندان جایگزین بخش از دست رفته یا تراشیده شده دندان می شود که تحت تأثیر پوسیدگی یا کرم خوردگی قرار گرفته است. برای پر کردن دندان از مواد ترمیمی با دوامی مانند کامپوزیت های سرامیکی یا فلز استفاده می شود.

پر شدگی ها دو نوع هستند:

پر شدگی کامپوزیتی همرنگ دندان

رنگ این نوع پر شدگی ها دقیقاً مطابق رنگ دندان ها است. این مواد به خوبی با رنگ تلفیق می شوند و ظاهری طبیعی به دندان می دهند. آنها مناسب هستند و به عنوان یکی از بهترین گزینه ها برای بیمارانی هستند که به فلز حساسیت دارند. این نوع پر شدگی ها سازگار با دندان های عقب و جلوی دهان می باشند زیرا رنگ آنها دقیقاً شبیه دندان های طبیعی است.

پر شدگی نقره ای آمالگام

پر شدگی های نقره ای آمالگام سالهاست که استفاده می شوند. آنها قدیمی ترین نوع مواد برای پر کردن دندان هستند و برای همه بیماران سازگار هستند. افراد با استفاده از این نوع پر شدگی ها می توانند از عادت دندان قروچه و ساییدن دندان ها روی یکدیگر اجتناب نمایند. این نوع پر شدگی یکی از بهترین موادی است که هنوز هم برای استفاده اقتصادی و مقرون به صرفه است.

اینله، آنله، روکش و پر کردن دندان

اینله و آنله دندان

اینله ها و آنله های دندانی ترمیم های دندانی برای قسمت های از دست رفته دندان هستند. پرسلن و مواد قالب گیری برای طراحی اینله ها و آنله های دندانی استفاده می شوند.

اینله

وقتی حفره دندانی شما خیلی بزرگ باشد، و بخش از دست رفته دندان قابل جایگزینی با پر شدگی نباشد، اینله در آنجا قرار می گیرد، زیرا یک قطعه منسجم تنها است که برای قرار گرفتن در یک شکل خاص دندان استفاده می شود.

آنله

آنله شبیه روکش و مؤثرتر از اینله است و روی کاسپ دندان را پوشش می دهد.

فرایند ساخت اینله و آنله

گام نخست این است که دندانپزشک حفره دندان را با دریل بتراشد و از دندان آماده شده قالب بگیرد تا شکل آن را احیاء کند. اینله یا آنله بر اساس نیازمندی ها طراحی و ساخته می شوند. در جلسه دوم، دندانپزشک قطعه آماده شده را به دندان می چسباند.

روکش دندان

روکش ها ساختارهای کلاهک مانندی هستند که زمانی استفاده می شوند که مقدار زیادی از ساختار دندان از دست رفته باشد. از این قطعه تنها برای استحکام بخشیدن به پالپ و اعصاب دندان پس از جراحی درمان ریشه استفاده می شود. فرایند قرار گیری روکش روی دندان شبیه فرایند چسباندن اینله و آنله است.

اکنون که انواع روش هایی پر کننده ای که برای ترمیم بخش های از دست رفته دندان و باز گرداندن دندان به شکل طبیعی خود استفاده می شوند را می شناسیم، اجازه دهید به مقایسه این سه راهکار بپردازیم و بهترین را انتخاب کنیم.

مقایسه پر کردن دندان، اینله، آنله، و روکش دندان

پر کردن

فرایند های پر کردن و اینله قابل جایگزینی هستند. با این حال، پر کردن برای درمان حفره های کوچک استفاده می شود، و فرایندی سریع است که در یک جلسه کامل می شود. پر کردن در مقایسه با فرایندهای دیگر کم هزینه تر است. پس از فرایند پر کردن دندان احتمالاً یک شکاف یا فاصله بین پر شدگی و دیگر بخش های دندان شکل می گیرد. پر شدگی به مرور زمان آب می رود و در شکاف ها نیز حفره هایی شکل می گیرد.

اینله

اینله برای درمان حفره های بزرگ تر است و چند جلسه طول می کشد و در مقایسه با پر کردن دندان فرایند کندتری دارد. اینله از نظر اندازه و شکل برای پر کردن دندان تفاوت دارد، و در برخی موارد نادر ممکن است با شکست مواجه شود. این راهکار در نهایت شکاف ها و فضاهایی بوجود خواهد آورد، که احتمال انباشته شدن ذرات باقی مانده غذا، باکتری ها، التهابات، حفره ها دندانی، و غیره بیشتر است که منجر به بیماری های دهانی می شوند. اینله ها پر هزینه تر از پر کردن دندان هستند.

آنله

آنله ها و رکش های دندانی ترمیم های تک دندانی هستند و دندانی که آسیب دیده باشد را احیاء می کنند. اینله ها و پر کردن دندان نمی توانند بخشی از دندان که آنله و روکش دندان درمان می کنند را بهبود دهند. تفاوت اصلی بین اینله و آنله این است که اینله تنها بخشی از دندان که تحت تأثیر قرار گرفته است را پوشش می دهد در حالی که آنله کاسپ های دندان را پوشش می دهد. شکل و اندازه اینله پس از قرار گرفتن روی دندان ممکن است متفاوت باشد و شکاف یا فاصله ای بوجود بیاورد که باکتری ها در آنجا انباشته شوند و پوسیدگی دندان آغاز شود. وقتی آنله طراحی شد دقیقاً متناسب با بخشی است که تحت تأثیر قرار گرفته است، این فرایند در اکثر موارد با شکست مواجه نمی شود. آنله ها جذاب تر از گزینه های دیگر هستند و برای مدت زمان طولانی کسر حجم (آب شدن) ندارند.

روکش

بر خلاف اینله ها، آنله ها، و پر کردن دندان، روکش دندان کامل را پوشش می دهد. روکش جایگزین دندان از دست رفته می شود یا پس از درمان ریشه روی دندان قرار می گیرد. روکش به اعصاب و بافت نرم پالپ زیر دندان استحکام می بخشد. بیمه های درمانی آنله و پر کردن دندان را پوشش نمی دهند، در حالی که بیمه برای اینله و روکش های دندانی معتبر است.