در این نوشته می خوانید:
هر چند وقت یک مرتبه، در صنعت دندانپزشکی و در سایر رشته‌ها، فن‌آوری جدیدی ارائه می‌شود که استانداردهای آن را تغییر می‌دهد. لنگر یا تکیه گاه‌های موقتی (TADS ,Temporary Anchorage Devices) چندان جدید نیستند اما از جمله فن‌آوری‌هایی محسوب می‌شود که ارتودنتیست‌ها سالهاست از آنها استفاده می‌کنند و مورد پذیرش عموم قرار گرفته است. مزایای این ابزار ارتودنسی برای برخی بیماران درمان ارتودنسی باورنکردنی بوده است.
لنگر یا تکیه گاه موقتی در ارتودنسی
لنگر یا تکیه گاه‌های موقتی، ایمپلنت‌های دندانی کوچک و پیچ مانندی هستند که از آلیاژ تیتانیوم ساخته شده‌اند. همان طور که از نام آنها بر می‌آید، این ابزار موقتی است و طی دوره‌ی درمان در محل خود باقی می‌مانند و سپس برداشته می‌شوند. وظیفه‌ی آنها ایجاد تکیه گاهی محکم و ثابت است- که نقطه‌ای ثابت در کنار یک عضو دیگر (دندان) می‌باشد که قرار است با استفاده از نیروی لنگر جابجا شود.
اهمیت لنگر یا تکیه گاه
لنگر یا تکیه گاه موقتی در ارتودنسی
حرکت دندان در استخوان فک با حرکت یک تکه چوب میان چند تکه سنگ مقایسه شده است. با اعمال فشار، سنگ‌ها از مقابل چوب کنار می‌روند و فضای پشت آن را پر می‌کنند. در این حالت، “سنگ” دارای سلول‌های استخوانی و سلول‌های الیاف لیگامان پریودنتال است که دندان را به استخوان متصل می‌نماید. این بافت‌ها به تدریج به اطراف حرکت می‌کنند و با وارد آمدن فشار به آنها از سوی ابزارهای ارتودنسی، مانند سیم‌ها و الاستیک‌ها، تغییر شکل می‌دهند.
اما این نیرو و فشار برای آنکه موثر واقع شود، نیاز به یک نقطه‌ی ثابت دارد تا روی آن تکیه دهد و فشار وارد کند. به عنوان مثال، تصور کنید در حالی که به صورت آزاد روی آب معلق هستید تلاش می‌کنید یک تکه چوب را حرکت دهید: چندان آسان نیست! اما اگر دو پای شما محکم در شن قرار داشته باشد، قادر به انجام آن خواهید بود.
لنگر یا تکیه گاه موقتی در ارتودنسی
هر گاه ممکن باشد، ارتودنتیست از دندان‌های عقب به عنوان لنگر یا تکیه گاه استفاده می‌نماید- اما گاهی اوقات، ممکن است نیاز باشد از هدگیر استفاده شود تا تکیه گاه لازم فراهم آید. در برخی موارد، استفاده از لنگر موقت می‌تواند آن را تغییر دهد.
لنگر یا تکیه گاه موقتی در ارتودنسی
فواید استفاده از لنگر یا تکیه گاه
گرچه استفاده از لنگر همواره ترجیح داده می‌شود، اما استفاده از دندان‌ها به عنوان لنگر یا تکیه گاه ارتودنسی در برخی موارد با شکست مواجه می‌شود. به عنوان مثال، ممکن است در نزدیکی محلی که نیاز به تکیه گاه دارد دندان محکمی وجود نداشته باشد. بعلاوه، زمانی که نیرو و فشار بیشتری نیاز است، دندانی که به عنوان لنگر یا تکیه گاه مورد استفاده قرار می‌گیرد ممکن است خود نیز به تدریج حرکت کند. این یکی از شرایطی است که کاربرد لنگر یا تکیه گاه مفید است: این مینی ایمپلنت‌ها می‌توانند نیاز به استفاده از دندان‌ها به عنوان لنگر یا تکیه گاه را از بین ببرند، یا دندانی که چنین کاربردی داشته را ثابت نمایند.
لنگر یا تکیه گاه‌های موقتی بعلاوه می‌توانند برای نیروی فشار یا هل دادن، نقطه‌ی تکیه گاهی فراهم آورند که ممکن است نیاز باشد از خارج دهان اعمال شود: به طورکلی، این کار از طریق هدگیر ارتودنسی انجام می‌شود. پوشیدن و استفاده از هدگیر می‌تواند آزار دهنده و ناراحت کننده باشد و گاهی اوقات، سازگاری و کنار آمدن با آن دشوار است. در برخی شرایط، لنگر یا تکیه گاه موقتی قادر است نیاز به استفاده از هدگیر را از بین ببرد. می‌توان گفت، این ابزار تحولی عظیم برای برخی بیماران محسوب می‌شود.
استفاده از لنگر یا تکیه گاه موقتی مزایای دیگری نیز دارد: می‌تواند زمان کلی درمان را کاهش دهد، نیاز به استفاده از الاستیک (رابر بند) را از بین ببرد- و در برخی موارد، حتی ضرورت انجام برخی جراحی‌های دهان و دندان را از بین خواهد ببرد. بعلاوه به ارتودنتیست اجازه می‌دهد اقدام به درمان موارد پیچیده‌ای نماید که پیش از این درمان آنها بسیار دشوار بود. این ابزار بسیار کوچک قادر به انجام کارهای بزرگی است!
فرایند کار گذاشتن لنگر یا تکیه گاه موقت
مانند ایمپلنت‌های دندانی، لنگر یا تکیه‌گاه‌ها ابزارهای بسیار کوچک و پیچ مانندی هستند که درون استخوان فک کار گذاشته می‌شوند. با این حال، بر خلاف ایمپلنت‌ها، نیاز نیست که خود ابزار با خود استخوان جوش بخورد، می‌توان تنها با استفاده از نیروی مکانیکی آن را در محل خود ثابت نمود. بعلاوه، کار گذاشتن آنها بسیار ساده است و پس از اتمام درمان خیلی راحت‌تر می‌توان آنها را خارج نمود. این فرایند چقدر ساده است؟
لنگر یا تکیه گاه موقتی در ارتودنسی
فرایند قرار دادن و برداشتن لنگر یا تکیه‌های موقت اندکی تهاجمی و در عین حال بدون درد است. پس از بی حس نمودن منطقه‌ای که نیاز به درمان دارد (با تزریق یا دیگر روش‌های بی حسی)، بیمار تنها هنگام کار گذاشتن ابزار اندکی فشار احساس می‌کند. تکمیل کل فرایند تنها چند دقیقه طول می‌کشد. پس از آن، در صورت نیاز بیمار می‌تواند یکی از انواع مسکن‌هایی که نیاز به تجویز پزشک ندارند را مصرف کند- اما برخی از بیماران اصلا نیاز به مسکن ندارند. برداشتن لنگر موقت ساده‌تر از این است. بنابراین اگر شما نگرانید که ممکن است فرایند دردناکی باشد، راحت باشید! بسیار کمتر از آنچه تصور کنید اضطراب آور است.
طی دوره‌ای که در دهان هستند به کمترین مراقبت‌های لازم نیاز دارند. به طور کلی، باید با استفاده از مسواک نرمی که در محلول ضد میکروب قرار گرفته است، دو مرتبه در روز مسواک زده شود. همه‌ی بیماران درمان ارتودنسی به لنگر یا تکیه‌گاه موقت نیاز ندارند- اما برای کسانی که به آن نیاز دارند، یکی از گزینه‌های درمانی است که مزایای آشکاری در بر دارد.
ثبت ديدگاه