خطرات احتمالی و محدودیت های ارتودنسی برای افراد خاص

به عنوان یک قاعده، نتایج مثبت ارتودنسی را می توان توسط بیماران آگاه و همکاری بدست آورد. بنابراین اطلاعات زیر به طور معمول به همه افرادی ارائه می شود که به درمان ارتودنسی فکر می کنند. ضمن شناخت مزایای داشتن دندان های سالم و لبخندی دلنشین، باید توجه داشته باشید که درمان ارتودنسی دارای محدودیت ها و خطرات احتمالی است. این موارد به ندرت برای اجتناب از درمان کافی هستند، اما باید در تصمیم گیری برای انجام درمان ارتودنسی در نظر گرفته شوند. درمان ارتودنسی معمولاً طبق برنامه پیش می رود؛ با این حال، مانند تمام زمینه های هنرهای درمانی، پاسخ به درمان و نتایج را نمی توان تضمین کرد.

مزایای درمان ارتودنسی

ارتودنسی نقش مهمی در بهبود سلامت کلی دهان و دندان دارد. ارتودنسی همچنین به ایجاد تعادل و هماهنگی بین دندان ها و صورت برای لبخندی زیبا و سالم کمک می کند. یک لبخند جذاب، عزت نفس فرد را بالا می برد، که در واقع ممکن است کیفیت زندگی را بهبود بخشد. مسواک زدن دندان هایی که به درستی تراز شده اند راحت تر است و در نتیجه ممکن است احتمال پوسیدگی دندان یا ایجاد بیماری های لثه و استخوان پشتیبان را کاهش دهند.

ماهیت و هدف از فرایندهای ارتودنتیک

ارتودنسی با کمک به هدایت نیروهای وارد شده به دندان ها، سعی در بهبود بایت دارد. این کار از دندان ها در برابر ضربه در طول فعالیت های معمولی روزمره مانند جویدن و استرس محافظت می کند. تراز مناسب دندان ها همچنین به کاهش استرس بیش از حد روی استخوان ها، ریشه ها، بافت های لثه و مفاصل فکی – گیجگاهی کمک می کند. درمان ارتودنسی پتانسیل رفع مشکلات دندانی آینده از جمله مشکل ساییدگی غیر طبیعی را دارد. درمان می تواند بهداشت خوب دهان و دندان را تسهیل کند تا پوسیدگی و مشکلات پریودنتال آینده را به حداقل برساند. علاوه بر این، ارتودنسی می تواند لبخندی دلپذیر ایجاد کند که ممکن است تصویر فرد از خود را تقویت کند.

ماهیت و هدف از فرایندهای ارتودنتیک

خطرات درمان ارتودنسی

تمام انواع درمان های پزشکی و دندانپزشکی، از جمله ارتودنسی، دارای خطرات و محدودیت هایی هستند. خوشبختانه عوارض ارتودنسی نادر هستند و در صورت وقوع معمولاً پیامدهای جزئی دارند. با این وجود، هنگام تصمیم گیری برای انجام درمان ارتودنسی باید آنها را در نظر گرفت. خطرات عمده درگیر در درمان ارتودنسی ممکن است شامل موارد زیر باشند، اما به آنها محدود نمی شوند:

کلسیم زدایی

اگر بیماران تحت درمان ارتودنسی غذاهای حاوی قند را بیش از حد بخورند و یا دندان های خود را مکرر مسواک نکنند، (علامت های دائمی مینای دندان ها) پوسیدگی دندان، بیماری لثه و نشانه های دائمی (دکلسیفیکاسیون) روی دندان ها می توانند رخ دهند. این مشکلات ممکن است بدون درمان ارتودنسی نیز بوجود بیایند، اما این خطر برای فردی که از بریس ها استفاده می کند بیشتر است.

كوتاه شدن ريشه دندان

در برخي بيماران ممكن است طول ريشه ها در طول درمان ارتودنسي كوتاه شود. برخی از بیماران مستعد این اتفاق هستند، برخی خیر. معمولاً این اتفاق پیامدهای قابل توجهی ندارد، اما گاهی اوقات ممکن است تهدیدی برای طول عمر دندان های درگیر باشد.

سلامت دهان و دندان

در صورت وجود برخی بیماری ها، و در برخی موارد حتی بدون وجود بیماری های خاص، ممکن است سلامت استخوان و لثه هایی که از دندان ها حمایت می کنند تحت تأثیر حرکت ارتودنتیک دندان ها قرار گیرد. به طور کلی، درمان ارتودنسی احتمال از دست دادن دندان یا عفونت لثه را به دلیل نامرتبی دندان ها یا فک ها کاهش می دهد. اگر پلاک باکتریایی به صورت روزانه با رعایت بهداشت دهان و دندان زدوده نشود، ممکن است التهاب لثه و از دست دادن استخوان پشتیبان رخ دهد.

تمایل به عود

دندان ها ممکن است به تغییر موقعیت خود پس از درمان ارتودنسی تمایل داشته باشند. این معمولاً فقط یک تغییر جزئی است و استفاده وفادارانه نگهدارنده طبق دستورالعمل باید به کاهش این تمایل کمک کند. در طول زندگی، بایت به دلایل مختلف می تواند تغییر نامطلوب داشته باشد، مانند: رویش دندان عقل، تغییرات رویش و یا بلوغ، تنفس دهانی، نواختن آلات موسیقی و سایر عادات دهانی، که همه اینها ممکن است خارج از کنترل ارتودنتیست باشند.

مشکلات مفصل فک

گاهی اوقات ممکن است در مفاصل فک، به عنوان مثال، مفاصل فکی – گیجگاهی (TMJ) مشکلاتی ایجاد شوند که باعث بروز درد مفاصل، سر درد یا مشکلات گوش شود. این مشکلات ممکن است با یا بدون درمان ارتودنسی رخ دهند. هر یک از علائم ذکر شده در بالا باید به سرعت به متخصص ارتودنسی گزارش شوند.

از دست دادن دندان

گاهی اوقات ممکن است دندان در اثر تصادف قبلی آسیب دیده باشد یا دندان پرکردگی بزرگی داشته باشد که می تواند باعث آسیب به عصب دندان شود. در برخی موارد حرکت ارتودنتیک دندان ممکن است این وضعیت را تشدید کند و در موارد نادر ممکن است منجر به نیاز به درمان ریشه شود.

درد پس از تنظیم

گاهی اوقات ابزار ارتودنسی ممکن است به طور تصادفی قورت داده شود یا وارد مجرای تنفسی شود یا ممکن است باعث تحریک یا آسیب به بافت های دهان شود. لثه ها، گونه ها و لب ها ممکن است در اثر شل یا شکسته شدن ابزار یا ضربه های آسیب زا به دهان خراشیده یا تحریک شوند. باید انتظار اندکی درد معمول پس از تنظیم را داشت و دوره ناراحتی یا حساسیت در هر بیمار و بسته به روش انجام شده متفاوت است. حساسیت معمول پس از تنظیم ممکن است 24 تا 48 ساعت طول بکشد. شما باید به محض مشاهده علائم غیر عادی، شکستگی یا شل شدن ابزار، به ارتودنتیست خود اطلاع دهید.

خطرات درمان ارتودنسی

آسیب های جزئی

در موارد نادر، هنگامی که از ابزارهای دندانپزشکی در دهان استفاده می شوند، ممکن است بیمار به طور ناخواسته دچار خراشیدگی، ساییدگی مینای دندان شود، یا با ضربه ای به دندان با آسیب احتمالی یا درد در ساختارهای دهانی آسیب دیده را تجربه کند. در صورتی که بیمار بیش از حد دندان های خود را به هم ساییده باشد، ساییدگی غیر طبیعی ساختار دندان ها نیز امکان پذیر است. برای جلوگیری از صدمات جزئی از احتیاط شدید استفاده خواهیم کرد.

جراحی کمکی

گاهی اوقات جراحی دهان؛ کشیدن دندان یا جراحی ارتودنتیک، همراه با درمان ارتودنسی، بویژه برای اصلاح فشردگی یا عدم تعادل شدید فک ضروری هستند. خطرات مربوط به درمان و بیهوشی باید قبل از تصمیم گیری برای ادامه این فرایند با دندانپزشک عمومی یا جراح دهان در میان گذاشته شوند.

رشد نامطلوب

شکل گیری غیر معمول دندان ها، یا تغییرات ناکافی یا غیر طبیعی در رشد فک ها ممکن است توانایی ما برای رسیدن به نتیجه مطلوب را محدود کند. اگر رشد در طول یا بعد از درمان نامتناسب شود یا دندان خیلی دیر شکل بگیرد، بایت ممکن است تغییر کند و به درمان های اضافی یا در برخی موارد به جراحی دهان نیاز داشته باشد. ناهماهنگی رشد و تشکیل غیر عادی دندان فرآیندهای بیولوژیکی خارج از کنترل ارتودنتیست هستند. تغییرات رشدی که پس از درمان ارتودنسی رخ می دهند ممکن است کیفیت نتایج درمان را تغییر دهند.

زمان درمان

کل زمان مورد نیاز برای تکمیل درمان ممکن است از برآورد اولیه بیشتر شود. رشد بیش از حد یا ناقص استخوان، همکاری ضعیف در استفاده از ابزار (ها) در ساعات مورد نیاز در روز، بهداشت نامناسب دهان و دندان، خرابی ابزار و از دست دادن برخی قرارهای ملاقات می توانند باعث طولانی تر زمان شوند و روی کیفیت نتایج نهایی تأثیر بگذارند.

بریس های سرامیکی

هنگامی که از براکت های شفاف و همرنگ دندان (سرامیکی) استفاده می شود، مواردی گزارش شده اند که بیماران دچار شکستگی براکت و یا آسیب به دندان ها شده اند، از جمله ساییدگی و پوسته شدن مینا یا شکستگی در هنگام جدا شدن باند براکت. شکستگی براکت ها ممکن است منجر به باقی ماندن مقداری سرامیک شود که ممکن است برای بیمار مضر باشد، بخصوص اگر بلعیده یا تنفس شود.

مراقبت های دندانی کمکی

با توجه به تنوع زیاد در اندازه و شکل دندان ها، دستیابی به ایده آل ترین نتیجه (مثلاً بسته شدن کامل فضای بیش از حد) ممکن است (علاوه بر مراقبت های ارتودنسی) به درمان ترمیمی دندان نیاز داشته باشد. متداول ترین انواع درمان عبارتند از: باندینگ زیبایی، مراقبت های دندانی ترمیمی روکش و بریج و یا درمان پریودنتال. توصیه می شود در مورد مراقبت های دندانی و پزشکی کمکی به درمان ارتودنسی از پزشکانی سؤال بپرسید که این خدمات را ارائه می دهند (یعنی دندانپزشک عمومی، پریودنتیست، جراح دهان).

مشکلات پزشکی

مشکلات پزشکی عمومی می توانند روی درمان ارتودنسی تأثیر بگذارند. شما باید ارتودنتیست خود را در جریان هر گونه تغییر در سلامت پزشکی خود قرار دهید.

کمال هدف ماست

در برخورد با انسان و مشکلات رشد و تکامل، ژنتیک و همکاری بیمار، دستیابی به کمال همیشه ممکن نیست. ارتودنسی یک هنر است، نه یک علم دقیق؛ بنابراین، یک نتیجه عملکردی و زیبایی شناختی کافی، نه کمال 100%، باید قابل قبول باشد. نظرات شما در مورد انتظارات شما قبل، حین و بعد از درمان ارتودنسی در درک نگرانی های شما به ما کمک می کنند. لطفاً ما را به طور مرتب از احساسات، نگرانی ها و نتایجی مطلع کنید که انتظارات شما را برآورده نمی کنند.

درمان های جایگزین ممکن

برای اکثریت قریب به اتفاق بیماران، درمان ارتودنسی یک فرایند انتخابی است. یکی از جایگزین های ممکن برای درمان ارتودنسی، عدم درمان به طور کلی است. شما می توانید شرایط فعلی دهان خود را بپذیرید. جایگزین خاص برای درمان ارتودنسی هر بیمار خاص به ماهیت دندان ها، ساختارهای نگهدارنده و ظاهر فرد بستگی دارد. گزینه های جایگزین می توانند شامل موارد زیر باشند:

• کشیدن دندان در مقابل درمان بدون کشیدن (دندان یا دندان ها)؛
• جراحی ارتودنسی در مقابل درمان بدون جراحی ارتودنتیک؛
• راه حل های احتمالی مصنوعی (بریج، ایمپلنت ها، پروتزهای پارسیل، دندان جایگزین)؛ و
• رویکردهای احتمالی در معرض خطر (در صورت وجود، با شما در میان گذاشته خواهند شد).

درمان های جایگزین