اورجت یا جلو زدگی دندانهای جلو

اورجت چیست؟

اصطلاح اورجت یا جلو زدگی دندان‌ها شرایطی را توصیف می‌کند که دندان‌های جلویی فک بالا جلو زده و اغلب به بیرون شیب دارند به طوری که جلوتر از دندانهای پایینی قرار می‌گیرند. جلو زدگی دندان‌های بالا اغلب به علت عقب ماندن فک پایین و عدم رشد کامل آن در مقایسه با فک بالا اتفاق می‌افتد. این وضعیت باعث نازیبا شدن چهره و کاهش اعتماد به نفس می‌شود. افرادی که اورجت دارند، اغلب هنگام خندیدن دست ‌خود را جاوی دهان می‌گیرند.

شکل – در تصویر بالا اوربایت به صورت همپوشانی عمودی دندان جلویی بالایی و پایینی و اورجت به صورت فاصله افقی دندان جلویی بالایی و پایینی نشان داده شده است.

تفاوت اورجت با اوربایت چیست؟

اورجت و اوربایت اگر چه به ظاهر یکی به نظر می‌رسد اما در واقع دو واژه کاملاً متفاوت هستند. اگر چه در هر دو وضعیت دندان‌های جلویی فک بالا درگیر هستند اما در اورجت زاویه دندان‌های بالایی در مقایسه با دندان‌های پایینی مطرح است. به عبارت دیگر اورجت جلو زدن دندان‌های بالایی به سمت لب و شیب داشتن آن‌ها به جای صاف و قائم بودن آنها را نشان می‌دهد که باعث ایجاد فاصله افقی بین دندانهای بالا و پایین شده است. در حالی ‌که اوربایت به هم‌پوشانی عمودی بیش از حد نرمال بین دندان‌های جلوی بالا و پایین مرتبط است. در اوربایت ممکن است تنها چند میلی‌متر هم‌پوشانی بیشتر باشد و یا دندان‌های بالایی به طور کامل سطح دندان‌های پایینی را بپوشانند. این وضعیت باعث ساییدگی دندان‌ها و تماس دندان‌های پایین با پشت دندان‌های بالا و یا سقف دهان در هنگام جویدن می‌شود. به اوربایت مال اکلوژن کلاس 2 نیز گفته میشود. توجه داشته باشید که در بسیاری از بیماران اورجت شدید به صورت اوربایت عمیق دیده میشود.

جلو زدگی دندان‌ها چه مشکلاتی ایجاد می‌کند؟

• جلو زدگی دندان‌ها باعث می‌شود دندان‌ها در خطر بیشتر آسیب ‌دیدگی قرار بگیرد و در هنگام زمین خوردن یا تصادفات در معرض خطر قرار داشته باشند.
• موقعیت دندان‌ها و فکها در اورجت باعث ایجاد مشکلاتی در جویدن به خصوص در دندانهای آسیاب بزرگ و ساییدگی ناهمگون دندان‌ها می‌شود.
• یکی از مهم‌ترین مشکلاتی که اورجت ایجاد می‌کند، بدشکلی دهان و نازیبایی چهره است که باعث کاهش اعتماد به نفس فرد می‌شود.

چه عواملی باعث جلو زدن دندانهای بالایی میشوند؟

به طور کلی سه دلیل برای این وضعیت میتوان در نظر گرفت:

• عدم تناسب اسکلتی فک بالا و پایین

 هنگامی که رشد فک پایین نسبت به فک بالا کمتر باشد، اورجت اتفاق می افتد. به طور کلی نسبتهای دندان مولر اول و نیش را میتوان برای ارزیابی رشد اسکلتی فکها در نظر گرفت. با این حال باید به خاطر داشته باشید بسیاری از بیماران ممکن است فک پایین را جلوتر قرار داشته باشد و این موضوع باعث اشتباه در شناسایی مشکل اسکلتی شود. در صورتی که واقعا کمبود رشد استخوان فک عامل اورجت باشد، راه حل آن پس از اتمام سن رشد جراحی برای جلو کشیدن فک پایین است.

• طول قوس دندانی

 ممکن است علت اورجت عواملی باشد که باعث طویل تر شدن قوس دندانی بالا در مقایسه با فک پایین یا برعکس باعث کوتاهتر شدن قوس دندانی پایین نسبت به بالا شده باشد. یکی از مثالهای آن نبود دندان در فک پایین است. ممکن است علت نبود دندان مادرزادی باشد. در هر صورت این امر باعث کوتاهتر شدن قوس دندانی پایین که یک یا چند دندان ندارد، میشود. یکی دیگر از مثالهای آن نیفتادن دندان مولر دوم شیری در فک بالا است که پهنای مزیال – دیستال آن بیشتر از دندان پره مولر دائمی است که جایگزین آن میشود. این باعث میشود قوس دندانی بالا بلندتر باشد. در چنین مواردی راه حل کوتاهتر کردن قوس دندانی بالا و یا بلندتر کردن قوس دندانی پایین است.

• شیب دندان

مشکل اورجت ممکن است ساختاری نباشد. ممکن است دندانهای جلوی فک بالا به سمت جلو شیب داشته و یا دندانهای جلوی فک پایین به سمت عقب شیب داشته باشد. در هر دو حالت شیب دندان (به جای قائم بودن آن) را میتوان با درمان ارتودنسی اصلاح نمود.

شکل- در تصویر بالا اورجت پیش از درمان و در تصویر پایین همان بیمار پس از درمان نشان داده شده است.

روش‌های درمان اورجت

با کمک براکت می‌توان اورجت را اصلاح نمود و با اعمال نیروی ملایم محور طولی دندان را به خطی صاف و قائم نزدیک کرد. برای این منظور می‌توان از یک از روش‌های براکت ارتودنسی از جمله براکت ثابت، براکت پشت دندانی، اینویزالاین و براکت خود لیگاچور بهره گرفت. توجه داشته باشید شرایط هر فردی متفاوت است و ممکن است برنامه درمانی او نیز با دیگران متفاوت باشد. بنابراین ارتودنتیست با توجه به شرایط شما برنامه درمانی اختصاصی برای شما طراحی می‌کند.