استفاده از ارتودنسی با وجود روکش، ونیر یا ایمپلنت دندانی

با افزایش تعداد افرادی که خواستار استفاده از براکت‌های ارتودنسی هستند، ارتودنتیست‌ها شاهد افزایش تعداد بیمارانی هستند که تمایل زیادی به خدمات مختلف دندانپزشکی از قبیل روکش‌های دندان، ایمپلنت‌ها و ونیرها دارند. با این حال این پرسش به ذهن بسیاری افراد خطور می‌کند که آیا می‌توان با وجود روکش یا ونیر روی دندان، یا حتی با وجود دندان پر شده یا ایمپلنت می‌توان از براکت‌ها استفاده نمود؟

این یک باور نادرست شایع است که در صورت وجود ترمیم‌هایی از قبیل روکش‌ها، ونیرها یا حتی پر شدگی دندان و ایمپلنت نمی‌توان از براکت استفاده نمود. خوشبختانه، این امکان وجود دارد که با وجود روکش یا ونیر روی دندان‌ها یا با وجود دندان پر شده یا ایمپلنت از براکت‌ها برای صاف و مرتب کردن دندان‌ها استفاده نمود. به طور کلی سه گزینه پیش روی درمان‌های ارتودنسی است:

• استفاده از براکت‌های ثابت روی قسمت جلوی دندان‌ها
• استفاده از براکت‌های ثابت روی پشت دندان‌ها
• استفاده از براکت‌های متحرک

براکت‌ها و روکش‌های دندان

استفاده از براکت ارتودنسی با وجود روکش، ونیر یا ایمپلنت دندانی

روکش‌های دندان معمولا برای پوشش دادن دندان‌هایی مورد استفاده قرار می‌گیرند که پوسیده شده‌اند و امکان پر کردن آنها وجود ندارد، یا دندان‌هایی که لب پر شده‌، شکسته‌اند، یا درمان ریشه (عصب کشی) روی آنها صورت گرفته است. در صورتی که در دهان خود یک یا چند روکش دندان دارید، باز هم می‌توانید از براکت‌ها استفاده نمایید. به جای استفاده از چسب مورد استفاده در چسباندن براکت به دندان‌های طبیعی، برای اتصال براکت‌ها به روکش‌های دندان‌ها از چسب متفاوتی استفاده می‌شود. غیر از این مورد، سایر بخش‌های درمان یکسان است.

بعلاوه، پس از اتمام درمان ارتودنسی و پس از صاف و مرتب شدن دندان‌ها می‌توان روکش‌های دندان را روی آنها قرار داد.

براکت‌ها و ایمپلنت‌های دندانی

استفاده از براکت ارتودنسی با وجود روکش، ونیر یا ایمپلنت دندانی

 ایمپلنت‌های دندانی زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند که نیاز است دندان مصنوعی جایگزین دندان طبیعی شود. علت نیاز به تعویض دندان ممکن است آسیب یا ضربه به دندان طی حادثه باشد یا پوسیدگی دندان، که کشیدن آن را ضروری خواهد کرد یا اینکه ممکن است یک یا چند دندان از دست رفته باشند. از آنجا که ایمپلنت از طریق فرایند جراحی درون استخوان فک قرار می‌گیرد، با استفاده از براکت‌ها نمی‌توان آنها را جابجا کرد. در صورتی که نیاز به ایمپلنت دندانی دارید و از سوی دیگر دندان‌های طبیعی شما صاف و مرتب نیستند، بهتر است ابتدا از براکت‌ها استفاده نمایید تا فضای کافی برای ایمپلنت دندان ایجاد شود. چنانچه دندان‌های بیمار به شدت فشرده و نامرتب باشند، ممکن است با جابجایی آنها با استفاده از براکت‌ها شکاف بین آنها از بین برود و دندان‌ها کل استخوان آلوئولار را پوشش دهند و دیگر نیازی به استفاده از ایمپلنت دندانی نباشد.

با افزایش سن، به طور طبیعی دندان‌ها رو به جلوی دهان حرکت می‌کنند. چنانچه قبلا کاشت ایمپلنت داشته‌اید، ممکن است با افزایش سن اکنون دندان‌های طبیعی در اطراف ایمپلنت دندان فشرده شوند، در این صورت، براکت‌ها قادرند دندان‌های طبیعی را به موقعیت قبلی و درست خود بازگردانند در حالی که ایمپلنت در جای خود باقی می‌ماند.

همانطور که قبلا اشاره شد، ار آنجا که ایمپلنت‌ها از طریق جراحی به استخوان فک متصل می‌شوند، می‌توان برای براکت‌ها از آنها به عنوان لنگر (تکیه گاه) استفاده نمود و جابجایی دندان‌ها را تسهیل نمود.

براکت‌ها و ونیرها

استفاده از براکت ارتودنسی با وجود روکش، ونیر یا ایمپلنت دندانی

ونیرها لایه‌های پرسلاین یا ترکیباتی هستند که به جلوی دندان‌ها چسبانده می‌شوند تا مشکلاتی از قبیل وجود فاصله یا شکاف بین دندان‌ها، لب پر شدگی یا لکه‌ی دندان برطرف شوند. در صورتی که قصد دارید به طور همزمان از براکت‌ها و ونیرها استفاده نمایید، بهتر است ابتدا درمان ارتودنسی با براکت‌ها را به اتمام برسانید.

کدام یک از انواع درمان ارتودنسی برای استفاده روی روکش‌ها و یا ونیرها بهترین گزینه هستند؟

استفاده از براکت ارتودنسی با وجود روکش، ونیر یا ایمپلنت دندانی

به طور ایده‌آل و در صورت امکان، ارتودنتیست تمایلی به قرار دادن براکت ثابت روی روکش یا ونیر دندان نخواهد داشت. بهترین انتخاب، استفاده از براکت‌های متحرکی مانند اینویزیلاین است. با این حال، روی هم رفته، اینویزیلاین به اندازه‌ی براکت‌های ثابت دقیق و موثر نیست، بنابراین اگر توصیه می‌شود از براکت‌های ثابت استفاده نمایید، روش‌هایی برای اتصال براکت‌های ثابت روی روکش دندان، ونیر، یا حتی دندان پر شده وجود دارد.

در صورتی که پس از اتمام درمان ارتودنسی، در اثر عدم استفاده از ریتینر، دندان‌های طبیعی به جای قبلی خود بازگردند، بهترین راه برای صاف کردن مجدد دندان‌ها استفاده از اینویزیلاین است. تری‌های صاف کننده‌ی اینویزیلاین بدون ایجاد خطر برای ونیرها، به تدریج دندان‌ها را جابجا خواهند کرد.

آیا روکش دندان، ونیر، یا دندان پر شده در اثر قرار گرفتن براکت روی آنها آسیب خواهند دید؟

در صورت سالم بودن روکش دندان یا پر شدگی دندان، درمان ارتودنسی موجب آسیب به روکش دندان یا ونیر نخواهد شد. ارتودنتیست برای اتصال براکت به روکش دندان یا ونیر از تکنیک‌های دقیقی استفاده خواهد کرد و پس از پایان درمان، براکت با دقت برداشته خواهد شد تا از وارد آمدن آسیب‌های ناخواسته به ترمیم درمان جلوگیری شود.

آیا نیاز است پس از اتمام درمان ارتودنسی روکش دندان، ونیر یا پر شدگی دندان تعویض شود؟

به طور کلی، چنانچه پس از پایان درمان ارتودنسی با استفاده از براکت‌ها ترمیم دندان سالم است و به لحاظ زیبایی مشکلی ندارد نیازی به تعویض آن نخواهد بود. البته روکش دندان یا ونیر برخی بیماران پس از درمان ارتودنسی به نظر زیبا نیستند و بیمار تمایل دارد آنها را تعویض نماید. گرچه بسیاری ارتودنتیست‌ها در کنار درمان ارتودنسی، سفید کردن دندان‌ها را به صورت رایگان انجام می‌دهند، اما معمولا توصیه می‌شود ابتدا دندان‌های طبیعی سفید شوند سپس روکش یا ونیر روی آنها قرار گیرد تا با رنگ سفیدتر جدید دندان مطابقت داشته باشد. هنگام عویض روکش‌ها و ونیرهای موجود، برای داشتن لبخند زیبای طبیعی، مد نظر قرار دادن طرح لبخند زیبا و مومکاری‌های تشخیصی ضروری هستند.