ارتودنسی پیشگیری یا مداخله گر چیست؟

ارتودنسی مداخله گر نوعی درمان ارتودنسی مرحله به مرحله است. برای این منظور از روند رشد به منظور اصلاح مشکلات رشد اکلوژن استفاده می شود. مرحله بندی درمان می تواند مشکلات موجود و نیز مشکلات آتی را درمان نماید. ارتودنسی مداخله گر Interceptive Orthodontics به معنای تشخیص و درمان مال اکلوژن ها به محض شناسایی آنها است. آکادمی آمریکایی ارتودنتیست ها اکنون ابراز می دارد که همه کودکان باید تا قبل از هفت سالگی یک بار از نظر ارتودنتیک بررسی شوند.

در گذشته، درمان های ارتودنسی تا قبل از حدود 12-14 سالگی آغاز نمی شدند، زمانی که همه دندان های دائمی بیرون آمده اند یا به زودی بیرون خواهند آمد. علاوه بر این، برای دندانپزشک کاملاً عادی بود که تعدادی از دندان های دائمی را بکشد تا بایت را اصلاح نماید و اجازه دهد جای کافی برای مرحله نهایی جابجایی دندان ها ایجاد شود. اکنون ارتودنسی مدرن از روش های درمانی حمایت می کند که برای انجام آنها دندان های دائمی حفظ می شوند، از جمله ارتودنسی مرحله به مرحله مداخله گر.

در ارتودنسی مداخله گر، کودکان در سنین خیلی پایین تر (معمولاً بین سنین 7-11 سالگی) درمان می شوند تا از مزایای ادامه داشتن روند رشد بهره مند شوند. پذیرش درمان بیماران و سازگاری آنها با درمان در این سن بالاتر است. ارتودنسی مداخله گر این امکان را بوجود می آورد دندان های کمتری کشیده شوندو نیز نتایج بهتری حاصل شوند.

چرا کودک من به ارتودنسی مداخله گر نیاز دارد؟

لازم است والدین و بیماران بدانند که وقتی ارتودنسی مداخله گر انجام می شود، معمولاً بیشتر از یک مرحله درمان در پیش خواهند داشت. مرحله دوم زمانی آغاز می شود که همه دندان های دائمی در آمده باشند. عبور از مراحل اجازه می دهد طول زمانی مرحله دوم کوتاه تر باشد، زیرا اصلاحات اصلی در مرحله مداخله گر درمان ارتودنسی اتفاق خواهد افتاد. گاهی اوقات ارتودنسی مداخله گر برای اصلاح مشکلات مربوط به رشد اسکلتی نیاز هستند، و گاهی اوقات به عنوان نتایج مستقیم عادات دهانی نیاز هستند.

اصلاح عادت مکیدن انگشت و مکیدن پستانک

مکیدن مداوم انگشت، و استفاده طولانی مدت پستانک روی رشد دهان تأثیر می گذارند. مکیدن انگشت، و استفاده از پستانک پس از سن 3 سالگی می تواند منجر به بروز مشکلات زیر شود:

• تغییر شکل استخوان فک با توجه به ماهیت نرم و انعطاف پذیر آن.
• کجی دندان ها و رشد آنها خارج از محلی که باید.
• باریک شدن قوس های دندانی.
• عادت تانگ تراست (فشردن زبان بین و پشت دندان ها) شدید.
• جلو آمدگی دندان های جلو که می تواند باعث شود بیشتر مستعد آسیب شوند.
• “اپن بایت” که مستلزم درمان ارتودنسی گسترده برای صاف کردن دندان ها خواهد بود.

ارتودنسی مداخله گر

برخی مشکلات رشد که درمان ارتودنسی مداخله گر نیاز دارند، عبارتند از:

• منقبض و تنگ شدن کام (سقف دهان)، که موجب کج شدن دندان های عقب می شود، مشکلی که عموماً کراس بایت نامیده می شود.
• فشردگی و نامرتبی دندان ها.
• رشد غیر هم راستای فک های بالا و پایین.

درمان های ارتودنسی پیشگیری (مداخله گر) کدامند؟

• وسیع کردن فک بالا به منظور حذف کراس بایت.
• وسیع کردن یک یا هر دو فک به منظور ایجاد فضا برای دندان های خیلی فشرده.
• کشیدن یا افتادن زود هنگام برخی دندان های شیری خاص برای سهولت بیرون آمدن صحیح دندان های دائمی.
• حفظ فضای لازم برای بیرون آمدن دندان های دائمی بعد از دست رفتن زود هنگام دندان های شیری.
• کاهش جلو آمدگی دندان های پیشین جلوی فک بالا برای کاهش احتمال شکستگی ناشی از تروماهای دندانی.

مزایای ارتودنسی مداخله گر کدامند؟

برخی از مستقیم ترین نتایج درمان مداخله گر عبارتند از:

ارتودنسی مداخله گر

• ایجاد فضا برای دندان هایی که با فشردگی در حال بیرون آمدن هستند.
• ایجاد تقارن در صورت، با تحت تأثیر قرار دادن رشد فک.
• کاهش خطر تروما برای دندان های پیشین جلو آمده.
• حفظ فضا برای دندان هایی که هنوز بیرون نیامده اند

ارتودنسی مداخله گر

• وسیع کردن کام (سقف دهان) برای قرار گیری صحیح دندان های مولر عقب دهان.
• کاهش نیاز به کشیدن دندان.
• کاهش زمان درمان.

آیا کودک شما گزینه مناسبی برای ارتودنسی پیشگیری است؟

ارتودنسی راهی برای بهبود ظاهر لبخند است. درمان ارتودنسی مال اکلوژن ها را بهبود می دهد. مال اکلوژن ها به عنوان نتیجه کجی و ناصافی دندان ها یا فک ها اتفاق می افتند. مال اکلوژن ها نحوه لبخند زدن، جویدن، پاکسازی دندان ها، یا حتی احساس شما از لبخندتان را نیز تحت تأثیر قرار می دهند. مطالعات اخیر حاکی از این هستند که، عدم درمان مال اکلوژن ها با افزایش سن می تواند منجر به بروز مشکلات بسیاری شود. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دندان های فشرده بسیار دشوارتر است که می تواند به پوسیدگی دندان ها و بیماری پریودنتال مربوط باشد.

دندان های جلو آمده بیشتر مستعد لب پر شدگی تصادفی هستند. کراس بایت ها می توانند منجر به رشد نامطلوب و ساییدگی غیر هم سطح دندان ها شوند. اپن بایت نیز می تواند منجر به بروز تانگ تراست و مشکلات گفتاری شود.

نتیجه گیری

در انتها باید یادآور شد، ارتودنسی تنها به داشتن لبخندی زیبا مربوط نمی شود. بلکه به حفظ عملکردهای طبیعی و توانایی حفظ سلامت دندان ها رد طول عمر مربوط می شود.