در این نوشته می خوانید:
در طول درمان ارتودنسی پریودنشیوم باید سالم باشد. پریودنشیوم عبارت است از بافت هایی که دندان ها را حمایت می کنند. این بافت ها عبارتند از:
- استخوان آلوئولار ماگزیلا (فک بالا) و مندیبل (فک پایین)،
- الیاف پریودنتال لیگامان یا دنتوآلوئولار که ریشه های دندان را به استخوان آلوئولاری که آن را در بر می گیرد متصل می کند،
- لثه متصل شده، به شکلی محکم، به استخوان فک و دندان ها وصل شده است. حداقل مقدار لازم این بافت لازم است تا استحکام دندان در جای خود را تضمین کند،
- مخاط نوعی بافت لثه است که سست تر و متحرک تر است و به استخوان فک یا دندان متصل نیست،
- سمنتوم، که سطحی ترین لایه ریشه دندان است،
- یک پریودنشیوم سالم سطح مشخصی لثه دارد که دندان را در بر می گیرد، پوشش می دهد، و از آن حمایت می کند. در صورت تحلیل لثه، مقداری از بافت لثه کاهش می یابد و تا حدودی موجب بدون پوشش ماندن ریشه دندان می شود.
ارتودنسی و سلامت لثه
الیاف لیگامان پریودنتال در جابجایی ارتودنتیک دندان ها، و به طور کلی، در ثبات دندان ها، ساختار بسیار مهمی محسوب می شود. این بافت شامل فیبرهایی است که ریشه های دندان ها را به استخوان آلوئولار پیرامون خود متصل می کند. فاصله لیگامان بین دندان و ریشه (25/0 میلی متر)، اجازه می دهد وقتی نیرو یا فشار اندکی به دندان ها وارد می شود (جویدن، ساییدن و فشردن دندان ها روی یکدیگر)، دندان مقداری جابجا شود. عروق خونی کوچک (مویرگ ها) استخوان و الیاف لیگامان را تغذیه می کنند. سلول های خاصی نیز استخوان را از یک قسمت خاص از بین می برند و در قسمت دیگری استخوان تولید می کنند، که جابجایی ارتودنتیک دندان ها در فواصل مشخص میلی متری، را ممکن می سازند.
- از لحاظ ارتودنتیک، پریودنشیوم از اهیمت خاصی برخوردار است، زیرا باید سالم و دست نخورده باشد و از بهترین کیفیت ممکن برخوردار باشد تا طی درمان ارتودنسی اجازه دهد جابجایی های متعدد دندان صورت گیرند.
- ساختارهای این بافت شکننده هستند و اگر فشار کافی وارد نشود، به راحتی می توانند آسیب ببینند. بعلاوه، بهداشت ناکافی دهان می تواند موجب آسیب یا تخریب اجزاء آن شود و جابجایی های طبیعی دندان را غیر ممکن سازد.
- کیفیت پریودنشیوم می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد، و ارزیابی آن عبارت است از کیفیت و کمیت بافت موجود. وراثت در تعیین نوع این بافت نقش چشمگیری ایفا می کند.
- لثه از بافت های شاخی شده اپیتلیال و فیبرهای کلاژنی تشکیل شده است که لثه را به استخوان آلوئولار و نیز به سمنتوم دندان (که به لثه متصل است) وصل می کنند. این باعث مقاومت لثه در برابر فشارهای ناشی از جویدن می شود.
ارتودنسی و سلامت لثه
داشتن پریودنشیوم طبیعی در هر سنی و حتی با داشتن مال اکلوژن ممکن است. اکثر افراد پریودنشیوم ایده آل دارند؛ و صرفنظر از سن آنها، لثه و استخوان با مقدار و کیفیت کافی از دندان ها حمایت می کنند. چنین بافت هایی برای اصلاحات ارتودنتیک فوق العاده هستند، زیرا وقتی دندان ها جابجا می شوند به مقدار کافی از آنها حمایت می کنند.
تحلیل لثه ها
کنار رفتن لثه ها از روی دندان ها که تحت عنوان تحلیل لثه نیز شناخته می شود، شرایطی است که در آن سطح لثه ها و استخوان اطراف یک یا چند دندان کاهش می یابد، و ریشه دندان را بدون پوشش باقی می گذارد.
- لثه اطراف دندان ها با ایجاد نوعی لایه دفاعی اطراف آنها، نقش مهمی ایفا می کند.
- با کاهش چشمگیر کیفیت لثه هایی که اطراف دندان ها را پوشش می دهند (تحلیل لثه شدید)، سلامت و حیات آنها به مخاطره خواهد افتاد.
- مشکلات لثه، بیشتر افراد بزرگسال را تحت تأثیر قرار می دهند، اما این مشکلات در هر سنی ممکن است بروز پیدا کنند.
- این فرایند می تواند پیش رونده باشد و به مرور زمان می تواند سطح ریشه های دندان ها را بدون پوشش بگذارد.
شایع ترین علل تحلیل لثه عبارتند از:
- عفونت مزمن بافت های دندانی،
- ساییدگی در نتیجه تکنیک های نادرست مسواک زدن یا تکنیک های تهاجمی،
- ساییدگی تروماتیک لثه ها با برخورد دیگر دندان ها به آنها،
- مال اکلوژن: قرار گیری نادرست شدید دندان ها، مانند زمانی که دندان خارج قوس دندانی واقع شده است یا زمانی که دچار چرخیدگی شدید شده است.
- ساییدگی لثه در نتیجه پیرسینگ.
آیا درمان ارتودنسی منجر به تحلیل لثه ها می شود؟
- وقتی شرایط خاصی طی درمان ارتودنسی بروز می یابند، با جابجایی دندان ها، تحلیل لثه ها می تواند بوجود بیاید یا وخیم تر شود. این اتفاق معمولاً دندان های جلوی فک پایین را تحت تأثیر قرار می دهد، اما می تواند روی دیگر دندان ها نیز تأثیر داشته باشد.
ارتودنسی و سلامت لثه
مال اکلوژن و انسجام پریودنشیوم
- برخی مال اکلوژن های خاص هستند که وقتی دندان با لثه ها یا مخاط پالاتال (سقف دهان) تماس پیدا می کند، با آسیب پریودنشیوم ارتباط مستقیم دارند. مال اکلوژن های کلاس 2، دسته 2، می توانند برای دندان های قسمت های جلویی فک پایین و لثه هایی که آنها را پوشش می دهند فوق العاده مخرب باشند. وقتی دهان باز است، ساییدگی شدید دندان ها (تاج و ریشه) و ساییدگی لثه ها قابل مشاهده خواهد بود. تحلیل لثه ها در نتیجه اوربایت شدید بین دندان های جلوی فک بالا و پایین اتفاق می افتد.
ارتودنسی و سلامت لثه
مال اکلوژن های کلاس 2، دسته 2، با اورجت شدید، اغلب با اوربایت شدید همراه هستند، که موجب می شود دندان های جلوی فک پایین به بافت مخاطی پالاتال (سقف دهان) فرو روند. این شکل مشکلات در مراحل اولیه می توانند قابل مشاهده باشند. در صورتی که این مشکل درمان نشود، پریودنشیوم می تواند ادامه پیدا کند و به تدریج و طی سال ها موجب تحلیل چشمگیر لثه ها شود، که تحلیل استخوان نیز ممکن است اتفاق بیفتد و استحکام دندان ها را به خطر بیندازد.
- اگر دندان ها به شکل بسیار بدی در قوس دندانی واقع شده باشند، نه تنها موجب تحلیل رفتن لثه ها می شوند، بلکه موجب تحلیل مقداری از استخوان آلوئولاری می شوند که از دندان حمایت می کند. اگر قرار گیری ارتودنتیک نامناسب دندان ها اصلاح شود، می تواند موجب بهبود این شرایط شود، اما همیشه نمی توانند موجب بازگشتن بافت (لثه و استخوان) از دست رفته شوند.
ارتودنسی و سلامت لثه
در مقاله بعد به ادامه این مبحث خواهیم پرداخت…
ثبت ديدگاه