در این نوشته می خوانید:
اگر شما نیز یکی از افرادی هستید که قرار است بزودی تحت درمان با براکت های ارتودنسی قرار بگیرد، شاید این پرسش به ذهن شما نیز خطور کند که براکت ها چگونه عمل می کنند که می توانند وضعیت دندان ها را اصلاح کنند.
براکت های ثابت
بریس های ثابت می توانند بسیار ریز باشند اما از اجزاء زیادی تشکیل شده اند که همگی با یکدیگر کار می کنند تا به آرامی دندان ها را صاف کنند. برای پاسخ دادن به این پرسش که بریس ها روی دندان ها چگونه عمل می کنند ابتدا توضیح مختصری راجع به اجزاء آن می دهیم.
نخستین جزء بریس ها که بیشتر از سایر اجزاء مشاهده می شوند براکت ها هستند که می توانند از جنس فلز یا سرامیک باشند و به طور مستقیم با چسب مخصوص به مینای دندان های جلو (دندان های پیش و دندان های دو پایه یا آسیاب کوچک) متصل می شوند. بندهای فلزی دور دندان های مولر قرار می گیرند. بنابراین، بیمار نمی تواند براکت های ثابت را خارج کند. قطعه بعدی سیم کمانی فلزی است که به بندها و براکت های هر قوس دندانی متصل می شود (یکی برای قوس دندانی بالا و دیگری برای قوس دندانی پایین). سیم کمانی دندان ها را حرکت می دهد و صاف می کند.
الاستیک های لیگاچور که تحت عنوان “O-ring” به آنها اشاره می شود شناخته شده ترین جزء بریس ها هستند زیرا بیمار می تواند رنگ آنها را انتخاب کند. این کش ها سیم کمانی را به براکت ها متصل می کنند. وقتی نوبت به صاف کردن دندان ها می رسد، این کش ها بخش زیادی از کشش را به عهده دارند، به همین دلیل معمولاً هر بار که به ارتودنتیست مراجعه می کنید باید سفت یا تعویض شوند.
گاهی اوقات، از رابر بندها (کش های الاستیک) برای قرار دادن دو فک در یک راستا استفاده می شود. دستورات لازم به بیمار داده می شود تا حداقل 14 ساعت در طول روز از رابر بندها استفاده کند و روزی دو مرتبه آنها را تعویض کند. برای عقب نگه داشتن فک بالا می توان از هدگیر استفاده کرد، تا فک پایین رشد کند و به آن برسد. هدگیر متشکل از فیس بو یا سیم هایی است که روی بندهای دندان های مولر قرار می گیرند و از سوی دیگر به بندهای گردنی که پشت سر قرار می گیرند متصل می شود.
معمولاً در طول دوره استفاده از ابزارهای ارتودنسی مقداری درد و ناراحتی وجود دارد. ممکن است بیمار روی دندان های خود فشار احساس کند زیرا استخوان زیرین در حال تغییر شکل است. ممکن است داخل گونه ها یا لب ها با سیم ها و دیگر اجزاء براکت ها زخمی شوند. در براکت های ثابت، پس از هر بار تنظیم ابزار، فشار دندان ها معمولاً 2 تا 4 روز طول می کشد. به بیمار توصیه می شود غذاهای نرم بخورد و (در صورت لزوم) داروی مسکن معمولی مانند آسپرین یا استامینوفن مصرف کند.
موم های ارتودنسی نرم نیز می توانند به طور موقت برای پوشش دادن روی براکت های جدید استفاده شوند تا زمانی که بافت داخل دهان به وجود آنها عادت کند. زخم های داخل گونه ها و لب ها را می توان با داروها و ژل های مخصوص درمان کرد.
بریس ها چگونه عمل می کنند؟
بریس ها با وارد آوردن فشار مداوم به دندان ها عمل می کنند و به آهستگی آنها را به محل درست هدایت می کنند. سیم کمانی در این میان بیشترین نقش را به عهده دارد و بیشترین فشار را به دندان ها وارد می کند، در حالی که بسیاری از اجزاء دیگر (مانند براکت ها) وظیفه نگه داشتن آنها در جای خود را به عهده دارند. ممکن است ارتودنتیست صلاح بداند از رابر بندها برای افزایش مقدار فشار استفاده کند.
به خاطر داشته باشید که وقتی در آینه نگاه می کنید و دهان خود را باز می کنید قادر نخواهید بود همه قسمت های دندان های خود را ببینید. در واقع شما تنها می توانید نوک دندان های خود را ببینید و نیمی از دندان که ریشه است داخل استخوان و بافت لثه قرار دارد. این برای پاسخ دادن به پرسش “بریس ها چگونه عمل می کنند؟” حیاتی است.
دندان ها با یک لایه نرم، مانند بافت لثه ها محافظت می شود. زیر لثه ها غشاء پریودنتال واقع شده است که نیمه پایینی دندان ها را پوشش می دهد. دندان ها نوعی استخوان هستند، و دو بخش چنگک مانند آنها داخل استخوانی به نام آلوئولار قرار گرفته است. در نتیجه، براکت ها خود دندان ها را به جابجا شدن وا می دارند، آنها به غشاء پریودنتال نیز فشار وارد می کنند. یک طرف این غشاء کش می آید و اجازه می دهد دندان حرکت کند. سپس میله ها و بندها آن را از سمت دیگر آن را هل می دهند- و فضای کافی ایجاد می کنند تا دندان بدون هیچ خطری جابجا شود.
تغییر شکل استخوان: کلید پاسخ به پرسش “بریس ها چگونه عمل می کنند؟”
همه می دانیم که عبارتی مانند “تغییر شکل استخوان” اندکی هراس انگیز است، اما این دقیقاً کاری است که بریس ها انجام می دهند- زیرا در نهایت موجب استحکام بخشیدن به دندان ها می شود. درست همانطور که شما در باشگاه با هر بار وزنه زدن قوی تر می شوید، دندان های شما نیز وقتی مجبور می شوند در برابر فشاری که به آنها وارد می شود مقاومت کنند محکم تر می شوند. در واقع، این فشار کمک می کند سلول های جدید تولید شوند که باعث می شوند استخوان ها تراکم بهتری پیدا کنند.
همانطور که در بالا اشاره شد، حجم زیادی از این تغییر شکل با کمک سیم کمانی انجام می شود- که دلایل علمی نیز آن را توجیه می کنند. اگر تاکنون با یک تکه سیم کار کرده اید می دانید که گاهی اوقات نمی توانید آن را به شکلی که می خواهید خم کنید. سیم می خواهد خود را صاف نگه دارد- حتی داخل دهان.
اما اینجا همانجایی است که قضیه جالب می شود: گرمای داخل دهان، که معمولاً چیزی حدود 98 درجه است، سیم را مجبور می کند داخل دهان خم شود و به شکل انحنای دندان ها در آید. اما هنوز هم تمایل به صاف شدن دارد. این همان فشاری است که دندان ها را به جایگاه جدیدی هدایت می کند.
ثبت ديدگاه