چرا برخی افراد بزرگسال هنوز دندان شیری دارند؟

دندان های شیری اولین دست از دندان های فرد هستند که رشد می کند. یک دست کامل از دندان های دائمی جایگزین دندان های شیری اکثر افراد می شوند. در برخی موارد، فرد ممکن است دندان شیری داشته باشد که نمی افتند و تا بزرگسالی باقی می مانند. دندان های شیری افراد تحت عنوان دندان های موقت نیز شناخته می شوند.

این دندان ها معمولاً در حدود سن 5 یا 6 سالگی شروع به افتادن می کنند. معمولاً انتظار می رود که دندان های بزرگسالی یا دندان های دائمی این شکاف را پر کنند.

دندان های شیری در برخی از افراد بزرگسال باقی می مانند. به این معنا که یک یا چند دندان شیری آنها نیفتاده و در جای خود داخل دهان باقی مانده است.

در این مقاله توضیح می دهیم که فرد چگونه می تواند تشخیص دهد که آیا هنوز دندان های شیری خود را دارد، چه چیزی باعث باقی ماندن دندان های شیری می شود و چه گزینه های درمانی وجود دارند.

دندان شیری باقی مانده چیست؟

در برخی از افراد بزرگسال یک یا چند دندان شیری باقی می مانند که تحت عنوان دندان های شیری ماندگار شناخته می شوند. حدود 25% از افراد دارای دندان های شیری دارند که بیشتر از زمان مورد انتظار برای از دست رفتن آنها باقی می مانند.

دندان های شیری در یک فرد بزرگسال می توانند سال ها دوام بیاورند. با این حال، ممکن است به مرور زمان غیر کاربردی شوند.

دندان شیری در بزرگسالان

چگونه می توان تشخیص داد که یک فرد هنوز دندان شیری دارد؟

واضح ترین تفاوت بین دندان های دائمی و دندان های شیری اندازه آنها است. دندان های شیری کوچک تر از دندان های دائمی هستند. آنها همچنین معمولاً سفیدتر هستند، زیرا نسبت به دندان های دائمی مینای نازک تری دارند.

گاهی اوقات دندان های شیری لبه های صاف و گردتری دارند. هنگامی که دندان های دائمی شروع به رویش می کنند، برجستگی های مشخصی روی لبه های بالایی دارند، که تصور می شود به آنها کمک کند از درون لثه بیرون بیایند. این لبه ها یا “پهلوها” اغلب به مرور زمان فرسوده می شوند.

دندان ها چگونه رشد می کنند؟

دندان های شیری معمولاً در حدود 6 ماهگی شروع به رویش می کنند. آنها بسته به نوع دندان، تا حدود 30 ماه پس از تولد ظاهر می شوند. هنگامی که کودک به سن 5 تا 6 سالگی می رسد، دندان های دائمی به سطح لثه نزدیک تر می شوند. ریشه دندان های شیری متلاشی می شود که باعث سست شدن و افتادن آنها می شود.

در سن 12 تا 14 سالگی، اکثر افراد تمام دندان های شیری خود را از دست داده اند و دارای یک دست 28 تایی از دندان های دائمی هستند. چهار دندان آخر، یعنی دندان های عقل، معمولاً آخرین دندان هایی هستند، که اغلب در سنین 17 تا 21 سالگی، ظاهر می شوند.

علت باقی ماندن دندان های شیری چیست؟

شایع ترین علت باقی ماندن دندان های شیری در افراد بزرگسال، نبود جانشین دائمی برای آن دندان ها است. اگر فردی دندان بالغ آماده رویش و جایگزینی دندان شیری نداشته باشد، احتمال اینکه آن را تا بزرگسالی حفظ کند بیشتر است.

شایع ترین دندان های دائمی جایگزینی که وجود ندارند، دندان های پرمولر دوم فک پایین هستند که در عقب دهان واقع شده اند.

اصطلاح پزشکی برای عدم وجود دندان “فقدان یا کمبود دندان tooth agenesis” است. این شرایط در زنان شایع تر از مردان است و برخی از افراد ممکن است این عارضه را از طریق ژن های خود به ارث ببرند. فقدان دندان دارای سه زیر مجموعه است:

• هیپودنشیا Hypodontia: شش دندان یا کمتر رشد نمی کنند.
• الیگودونشیا Oligodontia: بیشتر از شش دندان رشد نمی کنند.
• آنودنشیا Anodontia: همه دندان ها رشد نمی کنند.

یکی دیگر از علل باقی ماندن دندان های شیری تا بزرگسالی، رویش نابجا است. این زمانی است که وقتی دندان از درون لثه بیرون می آید، مسیر معمول خود را دنبال نمی کند.

باقی ماندن دندان های شیری در بزرگسالی همچنین می توانند نتیجه نهفتگی دندان جانشین باشند. این زمانی اتفاق می افتد که دندان مدتی بیشتر از آنچه باید، درون بافت یا استخوان لثه باقی می ماند و نمی تواند بیرون بیاید.

دندان شیری در بزرگسالان

دندان های شیری در بزرگسالان چگونه درمان می شوند؟

اگر یک فرد بزرگسال دندان شیری داشته باشد و دندان های جانشین آن وجود نداشته باشند، می تواند دندان های شیری را نگه دارد یا آنها را بکشد. اگر فردی دندان شیری را نگه دارد، ممکن است تحت برخی اصلاحات ترمیمی قرار گیرد. این می تواند شامل اضافه کردن یک روکش قالب گرفته شده به بالای دندان شیری باشد. این روکش می تواند ظاهر یک دندان دائمی را به آن بدهد.

اگر یک دندانپزشک دندان شیری را بکشد، فرد ممکن است یکی از راه حل های زیر را انتخاب کند:

• پذیرش وجود شکافی که زمانی دندان شیری در آن قرار داشته است.
• استفاده از فرایندهای ارتودنسی برای بستن شکافی که قبلاً دندان شیری درون آن قرار داشته است.
• استفاده از پیوند خودکار یک دندان دیگر درون فضایی که زمانی دندان شیری درون آن قرار داشته است.
• قرار دادن یک دندان جایگزین مصنوعی درون فضایی که زمانی دندان شیری درون آن قرار داشته است.

آیا دندان های شیری باقی مانده می توانند عوارضی ایجاد کنند؟

پاسخ کوتاه این است که آری، با این حال بسیاری از افراد با دندان های شیری سالم زندگی می کنند که کاملاً کاربردی هستند. شایع ترین عارضه زمانی است که یک فرد بزرگسال دندان های شیری خود را از دست می دهد و فضای کافی برای روکش ثابت یا بر پایه ایمپلنت برای جایگزینی دندان شیری وجود ندارد:

سایر عوارض عبارتند از:

• نامرتب بودن دندان های شیری: دندان های شیری باقی مانده اغلب نامرتب هستند. به این معنا که آنها با دندان های دیگر به خوبی در یک راستا قرار نمی گیرند. این می تواند باعث شود تمیز کردن آنها دشوارتر شود و ممکن است منجر به ایجاد حفره شود.
• نامرتب بودن دندان های اطراف: دندان های شیری نامرتب می توانند روی دندان های دائمی اطراف خود تأثیر بگذارند. این می تواند باعث حرکت کردن و ناهمراستا شدن آنها شود. اگر یک فرد بزرگسال دندان شیری خود را از دست بدهد، دندان های اطراف می توانند به سمت آن فضا جابجا شوند و هم راستایی آنها تحت تأثیر قرار بگیرد. این می تواند ظاهر افراد را تحت تأثیر قرار دهد و ممکن است باعث شود که دندان های آنها هنگام بستن دهان در یک راستا قرار نگیرند.
• ایجاد فاصله بین دندان ها: دندان های شیری باقی مانده از دندان های دیگر کوچک تر هستند. به این معنا که آنها می توانند باعث ایجاد شکاف و فاصله بین دندان ها شوند.
• مشکلات جویدن غذا: وجود دندان های دارای اندازه های مختلف و فاصله بین دندان ها می تواند باعث شود که فرد در جویدن غذا دچار مشکل شود.
• باقی ماندن دندان شیری درون استخوان: گاهی اوقات ممکن است دندان های باقی مانده با استخوان فک جوش بخورند و به آرامی در بافت لثه اطراف فرو بروند یا باقی بمانند.
• مشکلات مربوط به بایت: از آنجا که دندان های شیری نسبت به دندان های دائمی باریک تر هستند، گاهی اوقات می توانند روی بایت فرد تأثیر بگذارند.

چه زمانی باید به دندانپزشک مراجعه کرد؟

اگر یک فرد بزرگسال دندان شیری دارد، باید به دندانپزشک مراجعه کند. دندانپزشک دندان را ارزیابی می کند و تصمیم می گیرد که آیا درمان لازم است یا خیر. اگر دندان و ریشه از نظر ساختاری و زیبایی سالم باشند، ممکن است دندانپزشک توصیه کند که دندان شیری در جای خود باقی بماند. برای جلوگیری از بروز عوارض، ممکن است تصمیم بگیرند که برخی از کارهای ارتودنسی را روی دندان های اطراف انجام دهند. همچنین ممکن است دندانپزشک به آنها پیشنهاد کند که دندان شیری را خارج کنند.

سخن پایانی

فرد می تواند در مورد دندان های شیری باقی مانده با دندانپزشک صحبت کند. دندانپزشک ممکن است آنها را به یک متخصص ارتودنسی یا متخصص پروتز ارجاع دهد، که می توانند مشاوره های تخصصی را ارائه دهند و یک طرح درمانی شخصی برای آنها ارائه دهند. درمان به علت باقی ماندن دندان ها بستگی خواهد داشت.

یک فرد بزرگسال که دندان شیری دارد، با درمان مناسب می تواند خطر ابتلا به عوارض را کاهش دهد.

دندان شیری در بزرگسالان

خلاصه

دندان های شیری یا دندان های موقت اولین دست از دندان هایی هستند که هر فردی در می آورد. دندان های شیری معمولاً در دوران کودکی می افتند، اما برخی از افراد یک یا چند دندان شیری را تا بزرگسالی حفظ می کنند.

دندان های شیری در بزرگسالی برای برخی افراد مشکلات بسیار اندکی ایجاد می کنند. با این حال، ممکن است باعث بروز مشکلات زیبایی، ایجاد شکاف یا مشکلات جویدن شوند.

اگر دندان شیری مشکلی ایجاد نکند، ممکن است فرد تصمیم به نگهداشتن آن بگیرد. با این حال، دندانپزشک ممکن است کشیدن دندان شیری را توصیه کند. ممکن است دندانپزشک شکافی که در آن دندان بوده است را رها کند، فاصله بین دندان های باقی مانده را ببندد، یا یک دندان جایگزین مصنوعی را در فضایی که دندان شیری قرار داشته است قرار دهد.