در این نوشته می خوانید:
برای صاف و همراستا کردن دندان‌ها معمولاً از سیستم براکت استفاده میشود. در گذشته تنها گزینه ممکن براکت فلزی بود که به واسطه آن درمان ارتودنسی به سیم کشی دندان‌ها شهرت داشت. اما امروزه انواع مختلف سیستم براکت برای نیازها و شرایط مختلف وجود دارد. در اینجا با انواع سیستم براکت آشنا می‌شوید.
براکت فلزی
براکت فلزی
براکت فلزی از نگینهای فلزی براکت و سیم ارتودنسی تشکیل شده است. نگینهای براکت فلزی امروزی برخلاف گذشته بسیار کوچک‌تر بوده و سطح کمتری از دندان را می‌پوشاند به همین علت کمتر از گذشته جلب توجه می‌کند. همچنین از سیم ارتودنسی ( آرچ وایر) فعال شونده با حرارت استفاده میشود که از حرارت بدن برای تنظیم آن و حرکت دادن دندان‌ها استفاده میشود بنابراین حرکت پیوسته تر، سریع تر و با ناراحتی کمتری انجام میشود.
براکت فلزی ارزان‌ترین گزینه بوده و برای طیف گسترده ای از افراد قابل استفاده است. همچنین کودکان می‌توانند رنگ حلقه کشی لیگاچور و الاستیک را خودشان انتخاب کنند که این موضوع باعث افزایش جذابیت درمان ارتودنسی میشود. مهم‌ترین اشکال این سیستم جلب توجه زیاد آن هنگام لبخند زدن و صحبت کردن است.
براکت سرامیکی
براکت سرامیکی
براکت سرامیکی از لحاظ عملکرد کاملاً مشابه براکت فلزی است و از نگینهای براکت با اندازه مشابه استفاده میشود با این تفاوت که نگینهای براکت، هم رنگ دندان یا شفاف هستند بنابراین کمتر دیده می‌شوند. همچنین از سیم هم رنگ دندان استفاده میشود تا به طور کلی سیستم براکت کمتر جلب توجه کند.
براکت سرامیکی خیلی کمتر از براکت فلزی جلب توجه می‌کند و نیمه نامرئی محسوب میشود. از طرفی کارایی مشابه براکت فلزی داشته و در مقایسه با الاینر شفاف (اینویزالاین) سریع تر دندان‌ها را حرکت می‌دهد. با این حال هزینه آن بیشتر از براکت فلزی است . همچنین در صورتی که به خوبی از آن مراقبت نکنید تغییر رنگ پیدا کرده و از زیبایی آن کاسته میشود.
براکت پشت دندانی یا لینگوال
براکت پشت دندانی یا لینگوال
براکت پشت دندانی مشابه براکت فلزی است با این تفاوت که سیستم براکت به سطح پشتی دندان‌ها چسبانده میشود. به همین علت اصلا در معرض دید قرار ندارد و کسی متوجه آن نمی‌شود. با وجود مزیت مهم نامرئی بودن، اشکالات مهم این سیستم براکت سخت‌تر بودن تمیز کردن و بهداشت، هزینه بیشتر و عدم توانایی حل مشکلات پیچیده تر ارتودنسی است.
براکت شفاف یا اینویزالاین
براکت شفاف یا اینویزالاین
اینویزالاین از چندین الاینر تشکیل میشود که متناسب با دندان‌های بیمار ساخته شده و در دهان قرار داده می‌شوند. تعداد الاینرها معمولاً 18 تا 30 عدد است. از آنجایی که الاینر ها از پلاستیک شفاف ساخته می‌شوند و هیچ قطعه فلز ندارند، هنگام استفاده دیده نمیشوند به همین علت به آن ارتودنسی نامرئی گفته میشود. الاینر همانند محافظ دهان تمامی سطح دندان را پوشش داده و غیر ثابت است به این معنی که به دندان‌ها چسبانده نمی‌شود. هر دو هفته یک بار باید الاینر عوض شود.
از آنجایی که الاینر را به راحتی می‌توانید از دهان خارج کنید، هر غذایی که می‌خواهید می‌توانید مصرف کنید و هیچ محدودیت غذایی وجود ندارد. با این حال این وسیله ارتودنسی برای موارد پیچیده تر استفاده نمی‌شود. همچنین برای کودکان می‌توان از اینویزالاین استفاده کرد. از نظر هزینه اینویزالاین گران‌تر از گزینه های دیگر است.
راکت خود لیگاچور یا دیمون
براکت خود لیگاچور یا دیمون
این سیستم براکت همانند براکت فلزی است با این تفاوت که در آن از سیم تابیده یا حلقه کشی به عنوان لیگاچور استفاده نمی‌شود بلکه طراحی نگینهای براکت به گونه ای است که سیم ارتودنسی در شیار آنها قرار می‌گیرد بدون که نیازی به لیگاچور وجود داشته باشد. این ویژگی باعث میشود اصطحکاک بین دندان و براکت کاهش یافته و در نتیجه درمان با اعمال نیروی کمتری حرکت کند. بنابراین درد کمتری تجربه میشود. همچنین هر چه قطعات سیستم براکت کمتر باشد تمیز کردن آن آسان‌تر است. سیستم براکت خود لیگاچور گران‌تر از براکت فلزی معمولی است.
ثبت ديدگاه